Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Μπισκότα φυστικοβούτυρου βουτηγμένα στη σοκολάτα

Κείμενο και ...συνταγή













   Τα Σαββατοκύριακα είναι για τα παιδιά που ξυπνούν τεμπέλικα, χωρίς τον πρωϊνό συναγερμό για το σχολειό, χωρίς το τρέξιμο στους χορούς, τα καράτε, το homework, homework, homework, που μακάρι να'βρισκα μια πιστή απόδοση για τη λέξη. Τι να πω: τη σχολική εργασία τους; Έστω! Αυτή!

   Τα Σαββατοκύριακα είναι για ένα χορταστικό, ραχάτικο πρωϊνό στην κουζίνα, πάνω σε φρεσκοσιδερωμένο τριζάτο τραπεζομάντηλο με λουλούδια, ένα φρεσκοστιμμένο χυμό πορτοκάλι και τηγανίτες με μέλι της μαμάς.

   Τα Σαββατοκύρικα είναι για επιτραπέζια παιχνίδια, Disney με Ντόναλντ και Γκούφη στην τηλεόραση, πικ νικ στα πάρκα, ξανά παιχνίδι στις αλάνες, και μαζώξεις σε πάρτυ και γενέθλια με τούρτες σπιτικές και ουχί αγοραστές.

   Μόνο που εδώ τα παιδιά δεν παίζουν στις αλάνες, αλλά σ' ένα στενό πλακόστρωτο πεζοδρόμιο,ανάμεσα στο τσιμέντο, κι η μπάλα τους  βρίσκει συχνά στα τζάμια των αυτοκινήτων.
   Εδώ τα παιδιά δεν ξέρουν το Ντόναλντ και το Γκούφη γιατί είναι κολλημένα μπροστά στα ηλεκτρονικά τους και παίζουν με κάτι υπερφυσικούς ήρωες σκοτώνοντας εχθρούς, και στα πάρτυ δε μιλούν, γιατί έχει το καθένα τους τη μούρη σκυμμένο στο δικό του ηλεκτρονικό και...σκοτώνει.
   Εδώ τα παιδιά δεν τρώνε Σαββατιάτικο πρωϊνό σε καθαρά κολλαριστά τραπεζομάντηλα.
Παίρνουνε breakfast ή brunch σε diners , και μέσα σε μισή ώρα παίρνουν θέση οι επόμενοι.
   Και δεν τρώνε λουκουμάδες της μαμάς, ούτε κουλουράκια λαδιού, πορτοκαλιού ή μαστίχας.
Κατεβάζουν με τρέλλα peanut butter με jelly, και ιδιαίτερα grape- σταφύλι, σε διάφορες παραλλαγές μπισκότου, sandwich ή cake.

   Γι' αυτό κι εγώ σήμερα που είναι Σάββατο, θα πάρω το χρόνο μου, και θα σερβίρω μεν φυστικοβούτυρο αλλά σε περιποιημένα μπισκοτάκια, βουτυγμένα σε λιωμένη σοκολάτα και στο χοντροκομμένα φυστίκι.
Και θα τα αφιερώσω σ' όλα τα μικρά παιδιά που βλέπουν το Γκούφη να βγάζει τα φυστίκια μες απ' το καπέλο του και γελούν, ή στα μεγάλα παιδιά, που τον βλέπουν ακόμη και συγκινούνται.
Θα τα σερβίρω λιχουδιά στα παιδιά που ονειρεύονται, που ζωγραφίζουν, περπατούν, χαζολογούν, διαβάζουν, τραγουδούν χωρίς να βιάζονται, χωρίς να ντρέπονται και χωρίς να φοβούνται.

   Και θα το συνοδέψω με τον Κορνήλιο, το άσπρο το παπί με το βρακί, ένα ποιηματάκι για παιδιά κάθε ηλικίας.
Ο Κορνήλιος θα συστηθεί  με τις δικές μου λέξεις , ως κείμενο,
και με τη φωνή του  φίλου μου τού τραγουδιστή, Τάση Χριστογιαννόπουλου, ως τραγούδι.
(Θα βρείτε το τραγούδι στο τέλος του post, μία λεπτή γκρίζα γραμμή που γράφει δίπλα Kornilios)
Όταν θα βρω και την εικόνα του, έτσι όπως την έφτιαξε η φίλη μου η Λίτσα η ζωγράφος,
τότε ο Κορνήλιος θα γίνει ολόκληρος.



Μπισκότα φυστοκοβούτυρου βουτηγμένα στη σοκολάτα και στο φυστίκι


Η Συνταγή

1 φλυτζάνι φυστικοβούτυρο
1/2 φλυτζάνι ζάχαρη
1 αυγό

Για την επικάλυψη
113 γραμ. λιωμένη κουβερτούρα
1/2 φλυτζάνι χοντροκομμένα φυστίκια


Η Ε(χ)τέλεση
·                          
       Προθερμάνετε το φούρνο στους 160-165C.
       Ανακατέψτε καλά ώστε να ενωθούν το φυστικοβούτυρο, η ζάχαρη και το αυγό.
       Βάλτε στο ψυγείο τη ζύμη για 30 λεπτά.
       Βγάλτε απ' το ψυγείο και πλάστε 18 μικρές μπαλλίτσες.
       Βάλτε τις μπαλλίτσες σε ταψάκι με αντικολλητικό χαρτί λίγο μακριά τη μία απ' την άλλη
       Μ' ένα πηρουνάκι , πιέστε τις μπαλλίτσες σταυρωτά, να πλατύνουν και να κάνετε και σχεδιάκι.
       Ψήστε 18-20 λεπτά.
       Αφήστε να κρυώσουν ένα πεντάλεπτο.
      



   
      Λιώστε τη σοκολάτα (μπεν μαρί το ιδανικό ή 30 δευτερόλεπτα στα μικροκύματα)
       Βουτήξτε τη μια άκρη του μπισκότου στη σοκολάτα κι ύστερα στο χοντροκομμένο φυστίκι.
       Κάντε το ίδιο κι απ' την άλλη πλευρά κρατώντας το μπισκότο απ' το κέντρο του.
       Αφείστε τα να στεγνώσουν. Μπορείτε να τα βάλετε στο ψυγείο να κρυώσει η σοκολάτα.
       Ή, όταν στεγνώσουν καλά, βάλ'τε τα σε μεταλλικό κουτί και κλείστε μέσα τη φρεσκάδα τους.
       Πάπαλα. Αυτό ήταν! Καλοφάγωτα.





Ο Κορνήλιος Ροστμπήφ
Ένα ποιηματάκι για παιδιά κάθε ηλικίας 

Ήταν που λέτε μια φορά,
Ένα παπάκι τόσο δα,
Που δεν του άρεσε να ζει χωρίς βρακί,
Κι ήθελε νά' χει συντροφιά πολλά παπιά,
Να λιάζεται στον ήλιο
Και να τον λεν Κορνήλιο,
Κορνήλιο Ροστμπήφ.

Μα είναι ο Κορνήλιος μονάχος και λυπάται,
Και το σκοτάδι όταν πέφτει, το φοβάται.
Θέλει να μπει σε μια βαρκούλα ν’αρμενίσει
Και τα όνειρά του τα χρωματιστά να ζήσει.

Τη βάρκα του θα τη βαφτίσει «Καλημέρα»,
Κι αυτός θα γίνει πειρατής, κι αυτή γαλέρα.
Θα ορθώσουν τα πανιά στο αεράκι,
Κι ένα μικρό πανάκι,
Ροζ πανάκι,
Θα το φορέσει ο Κορνήλιος για βρακάκι.

Όταν θα σκάει ο ήλιος την αυγούλα,
Θάναι ο Κορνήλιος όρθιος στη βαρκούλα,
Και θα χτενίζει με φροντίδα
Την τουφίτσα του,
Και την ουρίτσα του,
Και θα βουτάει με μακροβούτι στη ζεστή την θαλασσίτσα του.

«Κολυμπάω και χαμογελάω,
κλείνω
ανοίγω
τα χεράκια μου
τα φτεράκια μου,
και βουτώ
ξαναβουτάω
στα νεράκια μου,
τα ονειράκια μου.

Ονειρεύομαι πως είμαι στο σπιτάκι μου,
Κι έχω μαζί μου το μικρό το βαλιτσάκι μου,
Κι από κει βγάζω την τρομπέτα μου,
Την άσπρη τη ζακέτα μου,
Ένα τετράδιο
Κι ένα ράδιο,
Δύο μολύβια,
Τρία καρύδια,
Λιγάκι μέλι,
Ένα παστέλι,
Πολύ νεράκι,
Κι ένα γλαστράκι με γιασεμί.

Στα άχυρα ξαπλώνω το κορμάκι μου,
Κι από το ξύλινο το παραθυράκι μου
Πιάνω κουβεντολόι με τ’αστέρια.

- Γεια και χαρά σας φιλαράκια μου,
αστεράκια μου,
είμαι ο Κορνήλιος,
το άσπρο το παπί με το βρακί,
κι όποιος μ’ακούει,
τον παρακαλώ πολύ,
γρήγορα να μου στείλει παρείτσα,
μια όμορφη μικρή παπίτσα,
που τηνε βρίσκω τακτικά στη φαντασία μου,
την Κορνηλία μου.

Ένας Κορνήλιος και μία Κορνηλία,
Κάνουν αυτό που λένε ευτυχία,
Κι όταν τη βάρκα τους θα τη φυσάει το μαϊστράλι,
Θα ταξιδεύουν αγκαλίτσα και οι δυο
Στην Κορνουάλη.

Η Κορνηλία, η παπίτσα μου η αφράτη,
Μαύρα γυαλάκια θα φορά και θα χορεύει λάτιν.
Κι εγώ, ο Κορνήλιος, το άσπρο το παπί με το βρακί,
Με την τρομπέτα μου, θα παίζω στην καλή μου μουσική.

Που και α ,και που και ι,
Η αγάπη είσαι εσύ.
Που και α, και που και ο,
Η αγάπη είμαι εγώ,
Κι όπου εσύ κι εγώ μαζί
Είναι η αγάπη μουσική...




kornilios

9 σχόλια:

  1. Καλοφάγωτα δεν λες τίποτε καλή μου Μάρθα!
    Όσο για το παιχνίδι των παιδιών και εδώ τα πράγματα δεν διαφέρουν πολύ πια!
    Μόνον σε κάποιες γειτονιές τουλάχιστον της ευρύτερης Αθήνας καταφέρνουν ακόμη να παίζουν έξω και πάντα με κάποιο κίνδυνο :-(
    Καλή συνέχεια Κυριακής τώρα πια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ξέρω Πηνελόπη μου πως αυτή είναι η κατάσταση γύρω μας. Τσιμεντοπόλεις και τσιμεντοζωή. Πιστεύω όμως πως ο καθένας μας μπορεί να βάλει λίγο χρώμα στη ζωή του,μια πρασινάδα, ένα λουλούδι , και να δώσουμε έναν τόνο ποιότητας σ' αυτά που ζούμε! Την καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  2. Μάρθα μου τα μπισκοτάκια σου υπέροχα η κόρη μου θα τα λατρέψει!!!!Πολύ ωραίο το ποιηματάκι αλλά και όλα όσα έγραψες στην αρχή!!!Να σαι καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου, χαίρομαι που θα δοκιμάσετε τα μπισκοτάκια, κι ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

      Διαγραφή
  3. Γειά σου Μάρθα μου, καλως σε βρήκα στο blogoσπιτάκι σου και καλή αρχή σου εύχομαι με το blogging. Σ'ευχαριστώ που πέρασες κ απο το δικό μου σπιτάκι!
    Χαίρομαι τόσο πολύ που είσαι τόσο εκφραστική και ελπίζω να τα λέμε συχνά.
    Το κείμενο σου πολύ όμορφο και παραστατικό και φυσικά κατάφερες και τον προβληματισμό μου.. Αν και ζούμε σχετικά κοντά, τολμώ να πω πως εδώ είναι κάπως διαφορετικά τα πράγματα τουλάχιστον όσο έχει να κάνει με τους φυσικούς χώρους ψυχαγωγίας και τα πολλά πολλά πάρκα..
    Τώρα για την εισβολή της τεχνολογίας στο νησάκι της παιδικής ανεμελιάς κ αθωότητας θα συμφωνήσω μαζί σου είναι κάτι που με αγχώνει (ιδού ο προβληματισμός) αν κ εγω η ίδια κ λόγω επαγγέλματος αλλά κ σαν παιδί είχα πολύ στενή σχέση με τα ηλεκτρονικά - ψηφιακά συστήματα της παλαιολιθικής βέβαια εποχής..
    Θα το κεραστώ το μπισκοτάκι μου να γλυκαθώ και λίγο...! Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έρη μου, πολύ χαίρομαι που θα τα λέμε κι απ' τα blog-οσπιτάκια μας, κι απ' τις facebook-ικές σελίδες μας και θα ανταλάσσουμε συνταγές και προβληματισμούς για να γίνουμε σε όλα...καλύτεροι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μάρθα μου καλώς σε βρίσκουμε στο όμορφο σπιτάκι σου!
    Σε ευχαριστώ ιδιαίτέρως για τις ευχές σου και την επίσκεψή σου στο ομαδικό blog μας!
    Ελπίζω να τα λέμε συχνά και δοκιμαζω βεβαίως από το νόστιμο μπισκοτάκι σου!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλώς όρισες κι εσύ στο Έλενά μου στο καινούριο μου σπιτικό, είμαι πολύ χαρούμενη που η παρέα μεγαλώνει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ ωραία φαίνεται η συνταγή σου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...