Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

"A little bit of this and a little bit of that" και αμυγδαλωτές φωλλίτσες με μαρμελάδα

     Έχω συνηθίσει να σιγοτραγουδάω με στόμα κλειστό , τα τρία τέταρτα της μέρας.
(Το άλλο τέταρτο κοιμάμαι)
Έχω συνηθίσει επίσης να μού λένε "έλα, κλείστο πια "!
Κι εγώ αντί να το κλείσω, το ρίχνω στο περπάτημα.
Περπατώ και μουρμουράω και τραγουδάω και παίρνει τη φωνή μου ο άνεμος, κι η κίνηση του δρόμου, κι έτσι όλοι έχουν τ' αυτιά τους ήσυχα κι είμαι κι εγώ ελεύθερη να κάνω ό,τι θέλω!
   Πολλές φορές σχολιάζω τα καλώς ή τα κακώς κείμενα  με ένα τραγούδι.
Ή ρίχνω ένα τραγούδι στο διάλογο κι όποιος καταλάβει, κατάλαβε.
Πολλές φορές ξυπνάω μ' ένα τραγούδι.
Κι αν μού κολλήσει ένας σκοπός, Θεέ και Κύριε, δεν έχω σταματημό, μέχρι να μού σφυρίξετε ένα σκοπό, να ξεκολλήσω απ' το πρώτο να κολλήσω στο δεύτερο.

   Τα κολλήματά μου έχουν αδυναμία από το μεν ελληνικό ρεπερτόριο στο "Αι γενεαί πάσαι" (Θεέ μου σχώρα με) κι απ' το δε αμερικάνικο , στον  αμερικάνικο ύμνο.
   Όταν ήμουνα μικρή και μέναμε σε μια μονοκατοικία -πρώην βρεφοκομείο, είχαμε μπροστά στο σπίτι μια αυλή και μπροστά στην αυλή μια αλάνα  και μπροστά  στην αλάνα σπίτια.
Εγώ καθόμουνα λοιπόν μια μέρα στην αυλή κι έπιασα να τραγουδώ έξω φωνή Βοσκόπουλο  για να περάσει η φωνή μου, λέει, την αυλή και την αλάνα και να πάει στ' απέναντι σπίτια να χαρούνε με το λαϊκό άσμα που έριχνα.
Μέχρι που μπήκε στην αυλή η αδερφή μου, μού' πε κάτι ανάλογο του "κλείσ' το πια",
εγώ ντράπηκα και χάσαν κι οι απέναντι το λαϊκό νυχτερινό πρόγραμμα..
   Σήμερα λοιπόν που είχα καλή διάθεση κι έψηνα μια ποικιλλία βουτημάτων που μου ζήτησε μια κυρία, έκανα "μμμμμ" χωρίς να καταλαβαίνω τι λέω ,άνοιγα φούρνους, "μμμμ" έκλεινα ψυγεία, "μμμμ", έπιανα πιάστρες, σήκωνα κουτάλες, "μμμμ" ,κι όταν  είπα πια:
"Αυτό ήτανε. Κάτσε να βγάλω και μια φωτογραφία την ποικιλλία μου. Το "a little bit of this and a little bit of that", που έφτιαξα..."
ουπς! Τι είναι αυτό τώρα που είπα;;;
"Τραγούδι. Αυτό είναι τραγούδι" ,είπα.
Κι άρχισα να το τραγουδώ .Κάτι απ' το "Βιολιστή στη στέγη" μού βγήκε..
Ναι, αλλά ποιο;

   Στο λεπτό άφησα κουτάλες, η φωτογράφηση μπορούσε να περιμένει!
Έτρεξα στον υπολογιστή, "Google /A little bit of this", αποτελέσματα "Anatevka/ Fiddler on the roof", κι ύστερα "Youtube/ Play"και...Αγαλλίαση! Το βρήκα με υπότιτλους.
Το "μμμμ" τώρα έγινε λόγια και βρέθηκα να τραγουδάω μαζί με τους ηθοποιούς.
Κι αν ήθελε ας τόλμαγε τώρα να μου πει κανείς :"έλα , κλείστο πια!"

Το τραγούδι άρχιζε κάπως έτσι:

"A little bit of this
A little bit of that.
A pot, 
A pan, 
A broom, 
A hat."


Κι εγώ στην πιατέλα μου έβαλα:


"Λίγα από το'να και λίγα από τ' άλλο.

Λίγα chocolate chip cookies,
Λίγα biscotti με φουντούκια και τζίντζερ, 
Λίγα σοκολατάκια με σοκολατένια φιλιά,
Λίγες φωλλίτσες γεμιστές με μαρμελάδα,
Λίγες μπαλλίτσες με κακάο και ινδοκάρυδο."
Για τα biscotti και τα σοκολατάκια ευχαριστώ την Αθηνά στο santie-athina.blogspot.com
Για τις μπαλλίτσες με το κακάο και το ινδοκάρυδο, ευχαριστώ τη Χρυσαυγή στο laxtaristessyntages.blogspot.com
Για τ' άλλα ευχαριστώ την αφεντομουτσουνάρα μου και τις έρευνές μου.

http://www.youtube.com/watch?v=RWiRetxeviw

Χτυπήστε και τραγουδείστε κι εσείς με λόγια.

Κι αν θέλετε να απολαύσετε και κάτι απ' τα δικά μου "A little bit of this and a little bit of that"

χαλάλι σας οι φωλλίτσες με τις μαρμελάδες. Ιδού!!!

Αμυγδαλωτές φωλλίτσες με μαρμελάδα

Υλικά
Για 30 φωλλίτσες
250 γρ.βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
2 κρόκους (φυλάμε τα ασπράδια)
125 γρ. μαύρη ζάχαρη
3 φλυτζάνια (περίπου) αλεύρι
Λίγο αλάτι
Λίγο εκχύλισμα βανίλιας

Τα 2 ασπράδια ελαφρά χτυπημένα

Αλεσμένο καβουρδισμένο αμύγδαλο
Μαρμελάδες της αρεσκείας μας

Ε(χ)τέλεση


Προθερμάνετε το φούρνο στους 180C/ 350F
Και τώρα , είστε έτοιμοι για κάτι ΠΟΛΥ δύσκολο;
Βάλτε τα όλα σε μια λεκάνη κι ανακατέψτε να έχετε μια αφράτη ζύμη.
Φτιάξτε μπαλλίτσες σε μέγεθος, ας πούμε, καρυδιού.
Ρολλάρετε τις μπαλλίτσες στο ασπράδι και μετά στο αμύγδαλο.
Απλώστε τις σε λαμαρίνα στρωμένη με αντικολλητικό χαρτί και με τον αντίχειρα κάντε μικρές λακκουβίτσες. 
Ψήστε τις φωλλίτσες για 12-13 λεπτά.
Βγάλτε τις.
Γεμίστε τις λακκουβίτσες με μαρμελάδα της αρεσκείας σας.
Ξαναψήστε για 10 λεπτά.
Finito la musica passato la fiesta!

Ή μάλλον η φιέστα τώρα αρχινά, με το μασούλημα.

Στη δική μου φιέστα έβαλα μαρμελάδα ροδάκινο, βατόμουρο και σταφύλι (το τελευταίο σε jello )
Και τώρα...
Ααααανάπαυσις!
Έκτασις χειρών μπροστά!
Άρπαγμα φωλ-ε-ών!
Άνοιγμα στόματος.
Και..
Κλείστε το στόμα καλέ. Δε μασάμε με το στόμα ανοιχτό!!!

(Μέχρι εδώ ακούγεται το γουργουρητό της ευχαρίστησης και δεν είναι απ' τη γάτα)


4 σχόλια:

  1. Μάρθα μου γειά στα χέρια σου! Όνειρο η ποικιλία σου, για το καφεδάκι, για μετα το φαγητό, για πρωινό τσιμπολόγημα, λίγο απ'όλα!
    Να σε ρωτήσω κάτι άλλο, ό,τι σου ζητάει μια κυρία εσύ το φτιάχνεις? Αν είναι να αρχίσω τις παραγελιές μιας και είσαι δίπλα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αστεία αστεία το λες Τζενούλα μου, αλλά έλα που με παραγγέλνουν!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γειά σου Μάρθα μου.
    Γειά σου και χαρά σου με τα όμορφα τραγούδια και την κεφάτη διάθεση.
    Η ποικιλία των γλυκών σου θα έπρεπε να είναι το επίκεντρο ενός καλέσματος σε τσάι ή καφέ μερικών φιλενάδων σου. Λίγο από το ένα, λίγο από το άλλο, όλες θα έφευγαν κατευχαριστημένες.

    Ομορφες επιλογές γλυκών έχεις κάνει. Θα ήθελα να τσιμπούσα κι εγώ μια μπουκιά απ΄το καθένα.

    Σε φιλω πολύ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλώς τη Χρυσαυγούλα! Σε τρατάρω με αγάπη έστω και διαδικτυακά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...